wirtualna pomoc psychologa
Drogi Rodzicu i Uczniu,
w ostatnich tygodniach nasze życie nieco się zmieniło. Ograniczone życie publiczne, brak kontaktu z najbliższymi, rezygnacja z pasji, niepewność odnośnie pracy i edukacji. Dla każdego z nas to trudny czas, który jednak otwiera nowe możliwości i rozbudza twórcze myślenie J
Jeśli potrzebujesz – Rodzicu, Uczniu – wsparcia – i uznasz, że możesz mi zaufać – to jestem do Waszej dyspozycji:
– on-line – Messenger, oraz platforma Teams : zespół – PSYCHOLOG, dla chętnych
kod: 3bdocsg – będziemy wówczas mogli pozostawać w kontakcie zgodnie z potrzebą.
– śmiało proszę pisać do mnie na Librus, odezwę się.
Najbardziej dostępna jestem w godzinach swojej pracy:
wtorek: 13.00 – 16.30,
środa: 9.00 – 12.30,
czwartek: 8.30 – 12.30,
jednak z uwagi na specyfikę czasu – śmiało proszę pisać w czasie potrzeby – ustalimy dogodny termin na rozmowę. Razem – problemy są mniejsze, bo dzielą się na dwie głowy :)
Dla pocieszenia dodam: to stan przejściowy, który minie J
Warto pamiętać o kilku wskazówkach, by obniżyć poziom niepokoju i wprowadzić przewidywalność, która tak potrzebna jest dorosłym, jak i dzieciom:
1. Zadbaj o dawny rytm dnia rodziny, a szczególności rytm dzieci:
– czas powinien być rozdzielony podobnie jak w czasie, gdy pandemii nie było: czas wolny, nauka, obowiązki domowe. Zadbaj, by nie spędzało większości dnia przed telewizorem czy komputerem.
– zachowajmy podobne pory spożywania posiłków oraz snu żeby nie rozregulować naszego zegara biologicznego,
– dobrze, ubrać się w normalne ubranie (nie wskazane jest chodzenie cały dzień w piżamie chyba, że to weekend :) Dawna RUTYNA da nam poczucie bezpieczeństwa i stabilności. Łatwiej będzie później wrócić do codzienności
2. Unikaj oglądania serwisów informacyjnych częściej niż 2 razy dziennie.
3. Dbaj by temat koronawirusa nie był głównym tematem rozmów w domu.
4. Wspólnie spędzany czas? Wskazany! Ale każdy potrzebuje czasem pobyć sam. To nic złego zamknąć się w pokojach, by troszkę poprzebywać w samotności. Unikniemy dzięki temu konfliktów między sobą.
5. Jeśli to możliwe – łącz się ze znajomymi czy rodziną poprzez wideorozmowy.
6. Odpowiadaj na pytania dziecka (adekwatnie do wieku i poziomu rozwoju). Nie pozwól, by źródłem wiedzy był dla niego jedynie internet.
Marzena Marcinkiewicz – psycholog szkolny
